Za nami piękne duchowe przeżycia z Triduum Paschalnego i Uroczystości Zmartwychwstania Pańskiego. Zapraszamy do Galerii Zdjęć...

Z serca dziękuję wszystkim, którzy wsparli nas w przygotowaniu świątyni oraz liturgii na uroczystości Triduum i Wielkanocy. Dziękuję moim współbraciom kapłanom, którzy w ostatnich dniach tak ofiarnie posługiwali w konfesjonale, jako szafarze Bożego Miłosierdzia i przebaczenia.

Dziękuję bratu Bogdanowi, kl. Wojtkowi oraz młodzieży za udekorowanie świątyni, za piękne wykonanie Ciemnicy i Grobu Pańskiego. Dziękuję panu Stanisławowi, pani Wandzie za przygotowanie i uporządkowanie tereny przykościelnego.

Dziękuję wszystkim ministrantom i lektorom, panu organiście Leszkowi, p. Małgosi i wszystkim zaangażowanym osobom - za pomoc w przygotowaniu pięknej liturgii.

Powróciła w mury naszej świątyni piękna tradycja - straży przy Grobie Pańskim. Dzięki kilku młodym i gorliwym zapaleńcom znów przy Panu Jezusie stanęli żołnierze... w mundurach wojskowych i żołnierzy cesarstwa rzymskiego. Podziękowania z serca dla lektora i studenta socjologii - Bartka (pomysłodawcy) dla wszystkich chłopaków: Grzegorza, Mateusza, Adriana, Wojtka, Michała, Mateusza, Mikołaja i Karola, za piękną służbę. Mamy nadzieję, że za rok będzie nas więcej.

Dziękujemy wszystkim parafianom i przyjaciołom Kościoła św. Piotra i Pawła za ofiary przeznaczone na kościół, na kwiaty do Bożego Grobu. Dziękuję naszym parafiankom za pyszne ciasta i słodkości, które ofiarowałyście dla naszej wspólnoty zakonnej.

W imieniu całej wspólnoty księży i braci chrystusowców, posługujących od lat w ziębickiej Parafii św. Piotra i Pawła życzę Wam spokojnych, radosnych i nade wszystko pełnych Bożego Ducha świąt Wielkiej Nocy. Niech zmartwychwstały Chrystus umocni naszą wiarę i pogłębi wzajemną miłość....

Ks. Rafał, Proboszcz wraz ze współbraćmi chrystusowcami

"DROGA ŚWIATŁA" to wielkanocne nabożeństwo, w którego centrum jest Najświętszy Sakrament i Paschał - symbol Zmartwychwstałego Chrystusa. Nabożeństwo zbudowane jest podobnie jak Droga Krzyżowa z poszczególnych stacji.

Stacje "Drogi Światła" są medytacją nawiązującą do spotkań zmartwychwstałego Chrystusa z uczniami i innymi osobami. W wygaszonym kościele, pośród migotających płomieniami świec, zgłębiamy tajemnicę Zmartwychwstania i na modlitwie doświadczamy obecności żywego Chrystusa.

"Droga Światłą" we wszystkie niedziele wielkanocne o godz. 17:30 w Kościele św. Piotra i Pawła w Ziębicach.

Powróciła w mury naszej świątyni piękna tradycja - straży przy Grobie Pańskim. Dzięki kilku młodym i gorliwym zapaleńcom znów przy Panu Jezusie stanęli żołnierze... w mundurach wojskowych i żołnierzy cesarstwa rzymskiego.

Podziękowania z serca dla lektora i studenta socjologi - Bartka (pomysłodawcy) dla wszystkich chłopaków: Grzegorza, Mateusza, Adriana, Wojtka, Michała, Mateusza, Mikołaja i Karola, za piękną służbę. Mamy nadzieję, że za rok będzie nas więcej... 

 W Wielkim Tygodniu kapłani będą spowiadali w następującym porządku:

WIELKI WTOREK :

7:30 – 9:00,  17:30 – 22:00 

WIELKA ŚRODA:

7:30 – 9:00 oraz 17:30 – 19:00

WIELKI CZWARTEK:

7:30 – 12:00,  20:30 – 23:00

WIELKI PIĄTEK:

7:30 – 12:00, 15:00 – 17:00,  20:00 – 23:00

WIELKA SOBOTA:

7:30 – 14:00

WIELKI CZWARTEK (13 kwietnia) - dzień, w którym wspominamy ustanowienie sakramentów Eucharystii i Kapłaństwa. Liturgia Mszy Świętej Wieczerzy Pańskiej o godz. 18:00. Po Mszy – Adoracja Najświętszego Sakramentu w ciemnicy do godz. 23:00.

WIELKI PIĄTEK (14 kwietnia) - wspominamy mękę i śmierć Pana Jezusa na Krzyżu. Adoracja Najświętszego Sakramentu w ciemnicy od godz. 8:00. Tego dnia obowiązuje post ścisły (powstrzymujemy się od potraw mięsnych i spożywamy trzy posiłki w ciągu dnia, w tym jeden do syta). W Wielki Piątek nie sprawujemy Eucharystii. O godz. 17:30 ostatnia w tym roku Droga Krzyżowa. Liturgia Wielkiego Piątku z adoracją Krzyża o godz. 18:00. Adoracja Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim trwać będzie do godz. 23:00.

WIELKA SOBOTA (15 kwietnia) - Adoracja Najświętszego Sakramentu w Grobie Pańskim od godz. 8:00. Warto i w tym dniu zachować post, powstrzymując się od spożywania pokarmów mięsnych. Poświęcenie pokarmów na stół wielkanocny o pełnych godzinach – od 9:00 do godz. 15:00 włącznie. W Lipie poświęcenie pokarmów o godz. 12:00.

Najważniejsza w roku - Liturgia Wigilii Paschalnej o godz. 20:00. Rozpoczniemy ją obrzędem poświęcenia ognia na placu przy Grocie Matki Bożej. Prosimy o zabranie ze sobą świec. Podczas liturgii odbędzie się poświęcenie wody i odnowienie przyrzeczeń chrzcielnych.

NIEDZIELA WIELKANOCNA (16 kwietnia) - Adoracja Najświętszego Sakramentu od godz. 5:00. O godz. 6:00 Msza Święta Rezurekcyjna, którą rozpoczniemy uroczystą procesją. Prosimy o przygotowanie baldachimu, feretronów, chorągwi i sztandarów. W Wielkanoc nie ma Mszy o godz. 8:30. Pozostałe Msze Święte o godz. 10:00, 12:00 i 18:00. Msza Święta w Lipie o godz. 10:00.

PONIEDZIAŁEK WIELKANOCNY (17 kwietnia) - drugi dzień świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Zapraszamy na Msze Święte o godz. 7:00, 8:30, 10:00, 12:00 i 18:00. W Lipie Msza Święta o godz. 10:15.

Niezwykły wieczór i kawałek nocy. Kościół św. Piotra i Pawła włącza się w ogólnopolską akcję "Noc Konfesjonałów". We wtorek (11 kwietnia) spowiedź przedświąteczna w naszej świątyni już od godz. 17:30. Po wieczornej Mszy Świętej ok. godz. 19:00 wystawimy Najświętszy Sakrament... Adoracja potrwa do godz. 22:00.

W przyciemninej świątyni, w ciszy zapadającego zmroku, pośród migotających płomyków świec, przed Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramentem, będziecie mogli uklęknąć i pomodlić się... sercem. Zrobić porządny rachunek sumienia, wreszcie dać się objąc miłosiernemu Panu.

Przez cały czas, do godziny 22:00, w konfesjonale będzie czuwał kapłan. W każdej chwili, gdy serce wam podpowie, będziecie mogli skorzystać z Sakramentu Pokuty i Pojednania.

Zapraszamy serdecznie... Na wyjątkowy wieczór i wyjątkowe spotkanie z przebaczającym Chrystusem...

Spowiedź w Wielkim Tygodniu:

WIELKI WTOREK :

7:30 – 9:00, 17:30 – 22:00 /NOC KONFESJONAŁÓW/

WIELKA ŚRODA:

7:30 – 9:00 oraz 17:30 – 19:00

WIELKI CZWARTEK:

7:30 – 12:00, 15:00 - 16:00, 20:30 – 23:00

WIELKI PIĄTEK:

7:30 – 12:00, 15:00 – 17:00, 20:00 – 23:00

WIELKA SOBOTA:

7:30 – 14:00

To były piękne Rekolekcje Wielkopostne. Ks. Łukasz  Bugała CRL z Krakowa przekonywał nas, że tylko Miłość odważna i miłosierna ma sens a Eucharystię, choć trudno zrozumieć, warto poważnie potraktować...

Od czwartku (6 kwietnia) do soboty (8 kwietnia) otwieraliśmy swoje serce na działanie Bożego Słowa. W piątek przeszliśmy ulicami naszego miasta, z krzyżem na ramionach. Nasze drogi złączyły się z Drogą Krzyżową Chrystusa. A w sobotę, gdy ks. Łukasz zanużał nas w tajemnicę Eucharystii, czuliśmy wielką Miłość Boga.

Hasłem Rekolekcji były słowa: "Miłość Kluczem Ewangelii". Daj Bóg, byśmy tego klucza nigdy nie zgubili...

W piątek (7 kwietnia) w ramach naszych Parafialnych Rekolekcji Wielkopostnych odbyła się Droga Krzyżowa ulicami naszego miasta. Wzięło w niej udział kilkuset Ziębiczan.

Rozważania do kolejnych stacji prowadził Proboszcz ks. Rafał. Pomimo zachmurzonego nieba i delikatnego deszczu idący Drogą Krzyżową trwali w skupieniu i modlitewnej atmosferze. Nabożeństwo zakończyliśmy w naszej świątyni.

Dziękujemy szczególnie ziębickiej Policji i Straży Miejskiej za zabezpieczenie przemarszu. No i naszej ukochanej młodzieży, która nas mocno wspomogła.

Zapraszamy do Galerii Zdjęć.

W poniedziałek 20 marca w Domu Prowincjalnym w Bochum obchodziliśmy Uroczystość św. Józefa - Patrona naszej Prowincji Towarzystwa Chrystusowego. Koncelebrowaną Mszę Świętą sprawowało 21 kapłanów z Niemiec i Holandii.

Przewodniczył jej ks. Prowincjał Edmund Druz SChr, kazanie podczas niej wygłosił ks. Rafał Sorkowicz SChr, proboszcz z Ziębic. Po Mszy Świętej odmawiając przed Najświętszym Sakramentem Litanię do Świętego Józefa zawierzyliśmy opiece naszego Patrona każdego z księży i wszystkie Misje należące do Prowincji Chrystusowców objemującej opieką Polaków żyjących w Niemczech, Włoszech, Holandii i na Węgrzech. Po Eucharystii braterskie spotkanie w Patronalną Uroczystość kontynuowaliśmy przy wspólnym stole

W dniach 17 -19 marca w Concordii odbyło się 63 spotkanie młodych Polaków, żyjących w Niemczech, w ramach Spotkania Formacyjnego Młodych Emaus. Wzięło w nim udział ponad 100 osób. Organizatorem i inicjatorem spotkań od 10 lat jest ks. Bogdan Renusz SChr, chrystusowiec posługujący obecnie w Aachen.

Hasłem wielkopostnego spotkania młodych były słowa z Ewangelii wg św. Jana: "Czego szukacie?..." (J 1, 38). Przez trzy dni młodzież wsłuchiwała się w konferencje i rozważania ks. Rafała Sorkowicza SChr. Najważniejszymi punktami były jak zawsze - Eucharystia, Adoracja Najświętszego Sakramentu, Nabożeństwo Pokutne i Sakrament Spowiedzi oraz związane z Wielkim Postem nabożeństwa: Drogfi Krzyżowej oraz Gorzkich Żali. 

Na marcowym spotkaniu pojawili się też goście z Poznania, klerycy Patryk i Marcin. W sobotni wieczór alumni dali świadectwo swojego zycia i powołania. Warto zauważyć, że kl. Patryk (urodzony w Niemczech) zanim wstąpił do chrystusowców wielokrotnie uczestniczył w spotkaniach SFM Emaus i również na nich rozeznawał swoje powołanie. W niedzielę zaś świętowaliśmy imienicny ks. Bogdana Renusza SChr. Wdzięczni za jego pracę, posługę i formację młodych serc.

Przez ostatnich dziesięć lat przewinęło się przez SFM Emaus ponad 700 młodych Polaków. Kilku z nich wybrało już drogę powołania zakonnego i kapłańskiego. Przez trzy dni młodzież w Concordii doświadcza żywgo spoytkania z Chrystusem w Jego Słowie i w Eucharystii. Niczym uczniowie wędrujący do Emaus, spotykają się z Chrystusem Nauczycielem, który formuje ich serca i wskazuje kierunki duchowego rozwoju. 

Spotkania młodych w Concordii są niezwykłym fenomenem i wspaniałą inicjatywą duszpasterską, która porywa wiele młodych serc Polaków, żyjących w Niemczech. Prowadzone konsekwentnie i systematycznie od 10 lat, pomagają młodym Polakom w przeżywaniu wiary i podejmowaniu ważnych życiowych decyzji. Wypada na koniec podziękować i pogratulować ks. Bogdanowi Rnuszowi SCHr, który nieprzerwalnie i z wielkim poświęceniem, od dziesięciu lat, organizuje te spotkania formacyjne, wychodząc na przeciw oczekiwaniom młodzieży polskiej z Niemiec, pragnącej szczerze szukać Boga i odpowiadać na Jego zaproszenie do życia w duchu Ewangelii.

Kobieta jest piękna. Ruda, blondynka, brunetka, nie ważne. Wysoka, niska, gruba, szczupła, piękna jest i koniec. Czasami jest piękna „inaczej”. Piękna z dłońmi zanurzonymi w kuchennym zlewie, piękna w parku, wtulona w cień szumiącego drzewa, piękna w biegu, na dworcu kolejowym, piękna oblana potem, na sali porodowej, piękna w objęciach ukochanego, piękna za kratami klauzury, cała zatopiona w brązie habitu, piękna z włosami pokrytymi siwizną pędzącego czasu…

Piękno kobiety to ślad Nieskończonego. Piękno kobiety inspiruje, fascynuje, pogłębia świadomość ducha. Piękno zewnętrzne i wewnętrzne, piękno ciała, duszy, piękno charakteru, piękno istnienia. Jestem księdzem i zakonnikiem. To prawda. Ale jestem też mężczyzną. Po trzydziestce. Odkrywałem piękno kobiety najpierw w rodzinnym domu. Piękno matki i sióstr. Dojrzewałem i dorastałem w domu naznaczonym obecnością trzech wspaniałych kobiet. Z pięknem kobiety stykałem się wszędzie. Na podwórku, w szkole, w kościele. Dzisiaj uświadomiłem sobie, jak wiele pięknych kobiet, ciałem i duchem, postawił Najwyższy na mojej drodze. Kobiet samotnych, zamężnych, konsekrowanych… I ta jedna, jedyna, Niepokalana, która towarzyszy mi od zawsze…

Zanim Najwyższy doprowadził mnie do furty klasztornej, jak każdy zdrowy facet, miałem swoje marzenia. Prosiłem Go o wspaniałą kobietę. Delikatną, subtelną, wierzącą, z którą mógłbym na przykład w niedzielę pójść za rękę do kościoła. Marzyłem o dzieciach. Najlepiej chłopak i dziewczynka. Kordian i Laura. Stało się inaczej. Najwyższy cisnął jak mógł, a może cisnąc porządnie i bez skrupułów. Zabawa w Jonasza zakończyła się szybko, przestałem uciekać. Marzenia o kobiecie osłabły, zmieniły kurs, przybrały inną jakość. Inna droga, inne spojrzenie, inny rytm kroków, inne doznania. Pozostał zachwyt nad geniuszem kobiety, szacunek do jej godności, wdzięczność za kobiecą obecność, siłę, subtelność i odwagę.

(Tak na marginesie: Kobiet w Kościele jest dużo. Wygryzły mężczyzn i czasami ma się rzeczywiście wrażenie, że „Kościół jest kobietą”. Nie tylko w sensie teologicznym (Jezus Oblubieniec – Kościół Oblubienica) ale także w egzystencjalnym, co widać gołym okiem, na niedzielnej Eucharystii. Dobrze, że są. Choć między ławkami wypełnionymi pięknem kobiety ulatuje wciąż niespokojne pytanie; „a gdzie są mężczyźni”?... Wasi mężowie, synowie, przyjaciele… Gdzie oni są?... Dlaczego jest ich wciąż tak mało?...)

Piękno kobiety ma swoją wewnętrzną dynamikę i siłę. Niestety potrafi być zdradliwe. Córka Herodiady wytańczyła śmierć św. Jana Chrzciciela… W Herodzie, podnieconym widokiem tańczącej dziewczyny, obudził się „zwierz”. Ten naturalny, męski „zwierz”, który nieujarzmiony i niewytresowany budzi się często u wielu mężczyzn. Także tych obleczonych w sutanny i habity. 

Piękno kobiet przyciąga, pociąga, czasami ogłupia. Wielu z nas, którzyśmy wybrali kapłaństwo, dało się wciągnąć w urzekający „taniec” kobiety. Brak wiary i więzi z Chrystusem budzi najbardziej niedojrzałe i dzikie instynkty „zwierza” ukrytego w męskich wnętrznościach. Zdrada powołania (nazywajmy rzeczy po imieniu) staje się bolesna dla wielu. Modlę się codziennie za moich współbraci, którzy porzucili kapłaństwo. Z różnych przyczyn. Wśród nich najwięcej jest tych, którzy odeszli z obranej kiedyś drogi, z kobietą. Wina leży po obydwu stronach. Ale sądy pozostawmy Bogu. Modlitwą zaś i pokutą obejmujmy szczególnie tych, co zgorszyli i zgorszonych…

Lata mijają, a ja , mężczyzna, kapłan, zakonnik szukam wciąż siły do wierności… Szukam jej w Pięknie Najwyższym. Umierającym powoli na drzewie krzyża. Jest ze mną i przymnie „cała Piękna”, która w mistrzowski sposób potrafi zmiażdżyć stopą węża. Ten nasz męski „zwierz” także drży przed Jej stopą i pięknem niepokalanym…

Kobieta jest piękna… To prawda… Ale czymże jest jej piękno wobec Piękna Najwyższego?... Nie śmiem porównywać. Za piękno "wyższe" wszystkich kobiet z serca dziś Panu dziękuję… Prosząc pokornie o łaskę „mądrości” w adorowaniu piękna stworzonego i Piękna Najwyższego. Na chwałę Pana. We właściwej mierze. W duchu wierności powołaniu…