W związku z uzyskaniem wyników obliczeń sprawdzających zasadniczo zbieżnych ze stwierdzonymi na obiekcie uszkodzeniami, co potwierdza przyjęte założenia tak w zakresie przyczyn jak i wielkości uszkodzeń, projektuje się następujące działania remontowe których zakres i technologia zostały wstępnie uzgodnione z Kierownikiem wałbrzyskiej delegatury Dolnośląskiego Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków.

Roboty niezbędne do wykonania a mające na celu powstrzymanie destrukcji obiektu i skuteczną naprawę już widocznych uszkodzeń, obejmować będą trzy grupy prac.

Pierwsza grupa robót obejmuje remont kapitalny urządzeń odprowadzających wody opadowe z dachu i terenu wokół kościoła, co pozwoli na usunięcie przyczyny występowania uszkodzeń. Zakres tych robót obejmować będzie odkrycie wszystkich punktów wpięcia rur spustowych do kanalizacji deszczowej, szczegółową inspekcję przebiegających przy ścianach kościoła odcinków kanalizacji i w przypadku stwierdzenia ich niedrożności bądź nieszczelności wymiany na nowe elementy.

Druga grupa, to roboty mające na celu przywrócenie statycznej niezmienności sklepień.

W celu usztywnienia sklepień kolebkowych transeptu i kruchty projektuje się wykonanie ściągów stalowych we wnętrzu kościoła na wysokości ich wezgłowi. Ściągi wykonane będą z walcowanych prętów okrągłych o średnicy 45mm, wklejanych kotwami chemicznymi w mur podstawy sklepienia. Przewiduje się montaż dwóch ściągów w każdym sklepieniu.

Ze względu na sposób oparcia sklepienia nawy głównej (pendentywy) oraz jego wystrój malarski, roboty zabezpieczające tego elementu konstrukcji wykonywane będą w obrębie przestrzeni poddasza. W celu uzyskania maksymalnej

Trzecia grupa robót obejmować będzie naprawę sklepień (wysklepki i łuki jarzmowe) oraz łuków nadokiennych i ścian poniżej poziomu sklepień. Po analizie możliwych do zastosowania technologii takich robót opartych na zastosowaniu zapraw na bazie cementu, uwzględniających postulat nie obciążania sklepień dodatkowymi konstrukcjami oraz możliwość prowadzenia prac etapami co pozwoli na nie wyłączanie kościoła z użytkowania, przyjęto jako podstawową technologię naprawy spękań sklepień i łuków jarzmowych i nadokiennych, system HELIFIX.

System ten z uwagi na zastosowanie zapraw mineralnych spełnia warunki konserwatorskie, pozwala na wykonywanie robót również przy dużej wilgotności naprawianych elementów i powietrza oraz jest mniej wrażliwy na niedokładne oczyszczenie wstępne powierzchni naprawianych elementów niż technologie oparte o kompozycje epoksydowe.

Naprawa z wykorzystaniem tego systemu pozwala na minimalizowanie ingerencji w strukturę sklepień i murów a dzięki niewielkim przekrojom wklejanych prętów oraz bruzd wypełnianych zaprawą nie powoduje znaczącego dodatkowego obciążenia sklepień.

Naprawa pęknięć wysklepek pęknięć wykonana zostanie z zastosowaniem prętów HeliBarØ6 osadzanych na zaprawie HeliBond MM2. W sklepieniu nawy wykonane zostaną roboty scalające warstwy cegieł polegające na osadzeniu kotew DryFix8x245. Naprawa łuków jarzmowych obejmować będzie wklejenie za pomocą zaprawy HeliBond MM2 kotew CemTie8x600 oraz osadzenie w bruzdach prętów HeliBarØ6.

Szczegółowe zalecenia wykonawcze dla przyjętego systemu naprawy pęknięć oraz wzmocnienia konstrukcji zawarte są w kartach technicznych stanowiących załącznik do części opisowej projektu.

Naprawa pęknięć ścian, nie ujętych na rysunkach dotyczących robót naprawczych w systemie HELIFIX, wykonana zostanie poprzez wklejenie zaprawą cementowo-wapienną marki M4, w poprzeczne (w stosunku do przebiegu pęknięcia) bruzdy, prętów Ø8 ze stali żebrowanej A-II. Jako zasadę należy przyjąć, że minimalna długość pręta po obu stronach pęknięcia nie może być mniejsza niż 50cm. Przekrój bruzdy nie może być mniejszy niż 5x5cm i nie większy niż 8x8cm.