Rodzina Szkaplerza Świętego gromadzi się na Eucharystii w każdą trzecią sobotę miesiąca, na Mszy Świętej o godz. 18:00. W czasie Mszy można przyjąć szkaplerz i przyłączyć się do wspólnoty.

Początki szkaplerza karmelitańskiego sięgają XII stulecia. Duchowi synowie proroka Eliasza prowadzili życie modlitewne na górze Karmel w Palestynie. Nazywali się Braćmi Najświętszej Maryi Panny z góry Karmel. Z powodu licznych prześladowań przenieśli się do Europy. Kościół, uznając regułę ich życia, dał prawny początek Zakonowi Karmelitańskiemu. Rozwijał się on szybko i promieniował przykładnym życiem swoich członków. W Anglii szczególną świątobliwością odznaczał się św. Szymon Stock. Kiedy dostrzegł niebezpieczeństwa grożące zakonowi, błagał Najświętszą Dziewicę o pomoc.

W nocy z 15 na 16 lipca 1251 roku ujrzał Najświętszą Maryję Pannę w otoczeniu aniołów, która podała mu szkaplerz koloru brązowego. Usłyszał wtedy następujące słowa Maryi: "Przyjmij, synu najmilszy, Szkaplerz twego Zakonu jako znak mego braterstwa, przywilej dla Ciebie i wszystkich karmelitów. Kto w nim umrze, nie zazna ognia piekielnego. Oto znak zbawienia, ratunek w niebezpieczeństwach, przymierze pokoju i wiecznego zobowiązania".

A oto obowiązki należących do Bractwa Szkaplerznego:

1. Przyjąć szkaplerz karmelitański z rąk kapłana;

2. Wpisać się do księgi Bractwa Szkaplerznego;

3. W dzień i w nocy nosić na sobie szkaplerz;

4. Odmawiać codziennie modlitwę zaznaczoną w dniu przyjęcia do Bractwa (zazwyczaj jest to modlitwa: "Pod Twoją obronę...");

5. Naśladować cnoty Matki Najświętszej i szerzyć Jej cześć;

Praktyki zalecane członkom Bractwa Szkaplerznego:

1. Przez nieskazitelne życie stawać się godnymi macierzyńskiej miłości Królowej Karmelu;

2. Przynajmniej raz w miesiącu, a zwłaszcza z okazji świąt maryjnych, przystępować do sakramentu pojednania i Komunii świętej;

3. Przy sposobnej okazji nawiedzać kościół i modlić się do Matki Najświętszej;

4. W trzecią niedzielę miesiąca brać udział w procesji szkaplerznej w kościele karmelitańskim (jeśli to oczywiście jest możliwe do zrealizowania) i szerzyć nabożeństwo szkaplerzne;

5. Co pewien czas praktykować dobrowolne wyrzeczenie (małe umartwienie);

6. Wzywać opieki Maryi aktami strzelistymi, np. "Królowo Szkaplerza Świętego, weź mnie pod płaszcz Twej opieki";

7. Interesować się Zakonem Karmelitańskim: jego historią, rozwojem i obecną działalnością. Wspomagać go modlitwą, jałmużną, zjednywać mu przyjaciół oraz dobre i święte powołania kapłańskie i zakonne.